Bir kişi düzenli olarak kendini kısaca ve açıkça anlatması gereken durumlarda bulur. Bir işe başvururken, sertifikasyon için, seyahat belgeleri düzenlemek için genellikle bir otobiyografi gereklidir. Belki birisi, çocuklarının ve torunlarının onun hayatını ve dönemini iyi bilmelerini ister. Onlar için otobiyografiniz paha biçilmez bir aile yadigarı ve tarihi kaynak olacak. Elbette, hem içerik hem de tasarım açısından hayatınız hakkında resmi olmayan bir hikaye, İK departmanına veya sertifika komisyonuna sunduğunuzdan farklı olacaktır.
Bu gerekli
- - A4 kağıt;
- -Yazıcı;
- -tükenmez kalem;
- - otobiyografinizde bahsettiğiniz belgeler;
- -Klasör;
- -albüm;
- -Kişisel Fotoğraflar.
Talimatlar
Aşama 1
Otobiyografinizi göndereceğiniz kuruluşla birlikte, elle yazmanın zorunlu olup olmadığını veya bir bilgisayarda yazıp yazamayacağınızı öğrenin. Doldurulan tükenmez kalemin rengi genellikle önemsizdir. Bazı kurumlar size özel bir form sunabilir. Verilmemişse düz A4 kağıda yazınız. Bir yazıcıda yazdırılan belgelerin kabul edildiği durumlarda, tasarım gereksinimlerini de belirtebilirler: yazı tipinin stili ve boyutu, aralık ve belirli bir boyutta kenar boşluklarının varlığı. Diğerlerinden daha sık olarak, bu tür belgeler Times New Roman, 14 punto, bir buçuk aralık kullanır.
Adım 2
Otobiyografinizi bir taslak üzerine yazın. Kendiniz hakkında bir anlatı, birinci şahıs, tekil biçimde konuşun. Bir el yazarı, tüm olayları kronolojik sıraya göre düzenlemek ve önemli hiçbir şeyi unutmamak için bir taslağa ihtiyaç duyar. Soyadınızı, adınızı ve soyadınızı, doğum yerinizi ve tarihinizi girin. Çalışma ve çalışmanın yerini ve zamanını, tutulan pozisyonları belirtin. Promosyonları ve ödülleri unutmayın. Bize medeni durumunuz ve yakın aile üyeleriniz hakkında isimlerini, soyadı, soyadlarını, iş yerlerini, pozisyonlarını ve adreslerini belirterek bildirin.
Aşama 3
Yazdığınız verileri belgelerde belirtilenlerle kontrol edin. Diploma ve çalışma kitabında yer alan meslek adları farklılık gösterebilir. Bu, bir eğitim kurumundan uzun süre mezun olanlar için hatırlanması özellikle önemlidir. Bir eğitim kurumu artık farklı olarak da adlandırılabilir, hem eski hem de yeni adı verebilirsiniz.
4. Adım
Bir otobiyografi edinin. Satırın en üstünde, belgenin başlığını yazın veya yazın. Bilgisayarda yazarken genellikle tamamı büyük harflerle yazılır. Bir sonraki satıra "Ben" kelimesini yazın, virgül koyun, soyadını, adını, soyadını, nerede ve ne zaman doğduğunuzu yazın. Taslakta çizdiğiniz her şeyi yeniden yazın. Sonunda, yazı tarihini ve imzanızı ekleyin. Bazen şifresinin çözülmesi gerekir.
Adım 5
Gelecek nesiller için otobiyografi daha özgür bir biçimde yazılabilir. Resmi evraklarda istenen prosedürün uygulanmasına gerek yoktur. Bize adının ne olduğunu, nerede ve ne zaman ve hangi ailede doğduğunu söyle. Sadece ebeveynlerinizi değil, büyükanne ve büyükbabanızı da unutmayın. Biliyorsanız, daha uzak akrabaları, kim olduklarını ve nerede yaşadıklarını belirtin. Çocukluk ve ergenlikten birkaç unutulmaz bölümle anlatıyı renklendirin.
6. Adım
Bize hangi okula gittiğini, arkadaşlarının ve öğretmenlerinin kim olduğunu söyle. Okul hayatından ilginç anlar hikayeyi büyük ölçüde canlandıracak. Aynı şekilde, bize enstitüden ve ilk işe nasıl başladığınızdan bahsedin. Torunlarınız kimde çalıştığınızı, ne inşa ettiğinizi veya hangi parçaları ürettiğinizi bilmek isteyecektir. Kesin iş unvanları elbette bu durumda gerekli değildir.
7. Adım
Böyle bir otobiyografiyi elle yazmak daha iyidir. Okuyacak olanlar için, bunu yapanın siz olmanız önemlidir. Ama aynı zamanda yazdırabilirsiniz. En çok beğendiğiniz stili seçin. A4 kağıda yazdırın ve eserinizi bir klasöre yerleştirin. Her sayfayı bir dosyaya ekleyebilirsiniz.
8. Adım
Resmi olmayan bir otobiyografi fotoğraflarla desteklenebilir. Bunları tarayın ve bir bilgisayarda yazdırırsanız metne yapıştırın. El yazısı metin bir albüme yerleştirilebilir. Oradaki fotoğrafları da ekleyin. Her birini imzalamak daha iyidir.
