El yazısıyla yazılmış birçok kitap günümüze ulaşmıştır. Onlara baktığınızda, yüzyıllar önce yaşamış insanların eserlerini elinizde tuttuğunuz için hayranlıkla geliyorsunuz. Orta Çağ'da el yazması kitapların nasıl ve hangi yardımlarla yapıldığından bahsedelim.
Talimatlar
Aşama 1
El yazısıyla yazılmış bir kitap yapmak için yapılması gereken ilk şey, sayfaların materyalini seçmekti.
Örneğin, hayvan derisinden yapılmış parşömen. Parşömen yapmak kolay ve zaman alıcı değildir. Orta Çağ'da, başlangıçta yalnızca yüksek kaliteli kaplamaların seçilmesi son derece önemli kabul edildi. Deri önce 24 saat soğuk suda bekletildi, ardından kafa derisini azaltmak için taş veya tahtadan yapılmış fıçılarda su-kireç solüsyonu ile dolduruldu. Bundan sonra, cildi parşömen haline getirme işlemine girdiler. Suda beklettikten sonra nemli ve esnek hale gelen deri, gerdirildikten sonra ahşap bir çerçeve üzerinde kurutuldu.
Adım 2
Birçok ortaçağ kitabı, Mısır kamışlarından yapılmış bir yazı malzemesi olan papirüs üzerine de yazılmıştır. Bununla birlikte, bu malzeme çok kırılgandı ve dokumada yeterince güçlü kıvrımlara sahip değildi, bu nedenle kitaplar için değil, parşömenler için daha sık kullanılıyordu.
Aşama 3
Ayrıca kağıt üzerine yazılmış pek çok el yazması kitap da günümüze kadar gelebilmiştir. Büyük aristokrat kütüphanelerde kağıt kitaplar olmasına rağmen, öğrenciler ve din adamları için kitaplar çoğunlukla kağıttan yapılmıştır.
4. Adım
Orta Çağ'da bir kitap yapma süreci şöyle görünüyordu: kağıt veya parşömen, büyük kare şeklinde levhalar şeklinde sağlandı. Bu tür birkaç tabaka birbirinin içine yerleştirildi, daha sonra dikey olarak ikiye büküldü ve daha sonra merkezi katın merkezi boyunca dikildi. Defter adı verilen dikişli çarşaf demetleri aldık ve bu defterlerden kitaplar toplandı.
Adım 5
Ortaçağ'ın el yazması kitapların sayfaları, modern defterlerin sıralandığı gibi sıralanmıştır. Yazıcı kağıdı kendisi çizebilir veya ihtiyaç duyduğu format için malzemeyi hazır bir cetvelle seçebilirdi.
6. Adım
Ortaçağ kitapları kalemle yazılırdı. Yazmak için, esas olarak bir kuğu veya kazın kanadının dışında beş ana tüy kullanıldı. Tüyün hafifçe sağa kıvrık olması gerekiyordu ve bunlar kuşun sol kanadından alındı.
